لجبازی کودکان

دلایلی که لجبازی کودکان را تشدید میکند:

1) کودک دلش میخواهد که والدین با او بازی کنند ولی پدر و مادر یا وقت ندارند یا حوصله.

2) خشم درونی کودک ناشی ازاضطراب و تنش ها.

3) دلخوری کودک از والدین چون کودک منطق ندارد.

 4) تناقضات رفتاری والدین مثلا یه روز حالمان خوب است و با او بازی میکنیم و وقتی حالمون بد است حوصله بازی نداریم.

 5) مشکلات فیزیکی مثل گرسنگی،خستگی،خواب.

6) عدم توجه کافی به کودک.

 7) توجه بیش از اندازه به کودک و دخالت در بازیها و کارهایش.

8) ناکامی اگر به کودک بگیم تو نمیتونی تو بلد نیستی کودک ناکام میشود.

 9)انتظار زیاد از فرزند داشتن مثلا اینکه توی مهمونی باید ساکت بشینی.

 10) عدم هماهنگی تربیتی پدر و مادر مامان میگه این کار بده بابا میگه خوبه.

11) الگوهای نامناسب مثلا پدر ومادری که زیاد با هم لجبازی میکنند لجبازی را در کودک خود تشدید میکنند. 

۷ جمله ناخوشایند برای کودکان

۱) مناسب سن خودت رفتار کن! 

گاه والدین به رفتار کودک انتقاد می کنند، زیرا آن رفتار تأثیر بدی بر بزرگترها داشته است. در صورتی که رفتار کودک، نشان دهنده احساس درونی اوست و والدین وظیفه دارند احساس کودک را درک کنند. کودک ۶ ساله ای که نمی داند چه می خواهد و گریه می کند ، یا کودک ۴ساله ای که از محدود شدن در صندلی اتومبیل ناراحت است و گریه می کند ، هر دو متناسب سنشان عمل می کنند؛ اگر چه ما انتظار داریم رفتار آنها ما را آزار ندهد. به جای اینکه به کودک بگویید "مناسب سن خودت عمل کن" بگویید: "به نظر می رسد خیلی عصبانی هستی"، "می دانم وقتی چنین اتفاقی برایت افتاده بسیار ناراحت شده ای" این جملات به کودک آرامش می دهد و شرایط را قابل تحمل خواهد کرد.

۲) شوخی کردم!

دست انداختن کودک اگر چه ظاهراً شرایط را شاد می کند ولی در واقع به شدت مخرب است. هنگامی که کودک عصبانی است، خندیدن به او باعث می شود احساس بدتری پیدا کند. شما به عنوان والدین کودک وظیفه دارید او را حمایت کنید نه اینکه باعث اذیت و آزار او شوید. اگر چنین منظوری ندارید هنگامی که کودک ناراحت است شاد نباشید. 

موفقیت

1- مهم ترین رقیب ما فقط خودمان هستیم.

انسان های بزرگ، وارسته، موفق و اثرگذار کسانی هستند که هموراه در حال رقابت هستند. البته رقابت از شکلی دیگر و آن هم رقابت با خود است. بله، رقابت با خود، چون در این نوع رقابت هیچ انرژی، زمان و برنامه ای صرف تخریب یا از میدان به در کردن رقیب نمی شود، بلکه همواره برنامه ریزی می شود تا از این رقیب سبقت گرفته شود و نسبت به دیروز او در جایگاه بهتری قرار بگیریم.

کمی تامل ما را به نتیجه خوبی می رساند، واقعا اگر در طول عمرمان رقابت کنیم و هر روز و هر لحظه از خودمان کمی بهتر شویم، ده سال آینده چه کسی خواهیم بود؟

چرا باید انرژی خود را صرف رقابت با دیگران یا حتی تخریب دیگران یا گاهی از بین بردن رقبا کنیم؟ بیاییم به خودمان قول دهیم که از امروز عمرمان، انرژی مان، فکرمان و برنامه مان برای رشد، توسعه، پیشرفت و بهبود اوضاع خودمان باشد. 

اعتماد به نفس

1. از خودتان بپرسید: بدترین چیزی که ممکن است اتفاق بیفتد چیست؟

ترسیدن از اتفاقاتی که ممکن است بیفتد خیلی راحت است. وقتی واقعاً از خودتان بپرسید بدترین چیزی که ممکن است رخ دهد چیست، تصویری روشن از موقعیت پیدا می‌کنید، کمی از ترستان از بین می‌رود و می‌فهمید که نتایج احتمالی آن به آن اندازه که اول تصور می‌کردید ترسناک نیستند. با اینکار عواقب احتمالی را برای خودتان تعریف می‌کنید و همچنین متوجه می‌شوید که هر اتفاقی که بیفتد می‌توانید آن را مدیریت کرده و از آن سربلند بیرون بیایید.

2. موسیقی نشاط ‌بخش گوش دهید.

قبل از اینکه شب در مهمانی شرکت کنید، یا قبل از یک امتحان یا جلسه مهم، قبل از هر چیزی که ممکن است اعتمادبه‌نفستان را کمی سست کند، می‌توانید از موسیقی بعنوان انگیزه برای تقویت روحیه استفاده کنید. 

پیام را درست مخابره کنید

مهارت ارتباطی برای درون‌گراها و برون‌گرا‌ها متفاوت است. با اینکه 48 درصد جوامع درونگرا هستند، مهارت‌های ارتباطی را برونگراها به جامعه القا می‌کنند و به نیمی از مردم احساس ناتوانی در ارتباط القا می‌شود! مردم فکر می‌کنند در شرایطی می‌توانند مهارت ارتباطی خوبی را تجربه کنند که مثل برون‌گرا‌ها پر سر و صدا باشند؛ این طرز فکر اشتباه است. درون‌گرا‌ها هم می‌توانند به این مهارت مجهز شوند بدون اینکه نیاز به شیطنت‌های برون‌گرا‌ها داشته باشند. این اشتباه را نکنید که چون درون‌گرا هستید، ارتباط درست را بلد نیستید و قرار هم نیست که یاد بگیرید.